En alweer dinsdag!

Dinsdag, een dagje vrij, dus ontbijt om half tien! tijdens het ontbijt krijgt Albert een telefoontje van Marianne van den Broek. Ze hebben in Parijs het vliegtuig gemist, omdat het 10 minuten te vroeg vertrok!  Nu komen ze niet verder dan Athene en kunnen pas donderdag naar Kythera vliegen. Dat is echt balen! Enfin, zo te horen bleef ze er vrij rustig onder, maar we moeten nu morgen dus weer met z'n vieren plukken. Scheelt toch 2 paar handen. Na het ontbijt gaan Mieke en Romy er met de auto op uit, ik ga eerst nog even in mijn studie langzaam op gang komen. Maar om een uur of half 12 ga ik toch lekker aan de wandel, het is veel te mooi weer om binnen te zitten. Bovendien kam ik nu nog genieten van de warmte, in Nederland is het echt koud, een graag of 4! Ik heb een prachtige wandeling gemaakt naar Logothetianika en ik kon zelfs het huis terug vinden waar Irene nu woont. Ze was niet thuis, maar ik ben gewoon achterom gelopen en daar stonden de 2 hondjes (inmiddels al echte honden geworden) stonden te blaffen van heb ik jou daar. Ik heb me daar niet veel van aangetrokken en het bleken gewoon heel lieve honden te zijn, die maar wat blij waren met een beetje aandacht van een gek Nederlands mens! De katten zaten keurig achter gaas, moet ook en natuurlijk want ze wonen er nog maar pas. Ik zaf Simba in een flits, maar toen ik dichterbij kwam schoot ie weg. Dus heb ik met mijn allerliefste stem geroepen: Simba, Simba, kom dan! En uiteindelijk kwam hij te voorschijn met zijn prachtige rode vacht stralend in de zonneschijn. Daarna ben ik weer teruggewandeld. Ik kwam een stel mensen tegen die ik ook op de heenweg al getroffen had. Dat wanten Nederlanders, die hier per fiets waren gekomen. Ik dacht eerst dat het een geintje was, maar ze wanten sinds juni onderweg en waren nu de laatste 10 dagen op Kythera, hun eindbestemming. Morgen gaan ze weer terug naar Nederland, maar dan per vliegtuig. Thuis bleek het internet uitgevallen te zijn, dus heb ik maar een tijdje zitten puzzelen op een cryptogram. Vanavond heb ik heerlijk stifado gegeten bij Maro. Op de terugweg was ik zo dom te struikelen en te vallen! Resultaat: geschaafde knie en 2 geschaafde handen en een ietwat pijnlijke rib! Dat kan nog leuk worden met het plukken morgen. Maar het had allemaal veel erger gekund, dus je hoort mij niet klagen. Ik heb veel minder pijn dan dit voorjaar het geval was en daar ben ik heel dankbaar voor.